«امیرحسین شریفی» تهیه کننده سینما و تلویزیون در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس با اشاره به لزوم توجه به بازارهای بین المللی در حوزه سینما، بیان کرد: اکثر فیلم‌های من، حتی تله‌فیلم‌ها، در جشنواره‌های خارجی به نمایش درآمده‌اند و با استقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه شده‌اند. به‌عنوان نمونه، در روسیه هنگام نمایش آثارم در سالن، تماشاگران واکنش‌های مثبت و پرشوری نشان دادند. با این حال، هنگامی که قصد داشتم این آثار را از طریق تلویزیون معرفی و پخش کنم و با بخش بین‌الملل رایزنی نمایم، متأسفانه متوجه شدم تمرکز و توجه آنان معطوف به موضوعات دیگری است.

وی افزود: در همان زمان، مهندس ضرغامی از اقدام من در زمینه بازاریابی بین‌المللی تمجید کردند و خطاب به برخی مدیران گفتند: «آفرین بر شریفی که در این حوزه تلاش کرده است.» اما متأسفانه این اقدام به مذاق برخی خوش نیامد و حتی سبب دلخوری شد. در نتیجه، تصمیم گرفتم شخصاً دیگر این مسیر را پیگیری نکنم و کار را به خود مسئولان واگذار کنم.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «آوازهای سرزمین من» و «کبریت های سوخته» با انتقاد از مدیران حوزه بین الملل اظهار داشت: واقعیت این است که ما فاقد مدیریت مؤثر و ساختارمند در حوزه بین‌الملل هستیم. چند شرکت محدود و غیرحرفه‌ای وارد این عرصه شدند، اما موفقیتی کسب نکردند. حتی در کشورهای همسایه، نظیر عراق و کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، نیز نتوانستیم جایگاهی برای سینمای ایران ایجاد کنیم.

شریفی در پاسخ به این پرسش که چرا انیمیشن ایران توانسته در سطح بین‌المللی موفق شود، اما فیلم‌های سینمایی چنین جایگاهی ندارند؟ تصریح نمود: زیرا انیمیشن توسط گروه‌های خلاق و مستقل پیش برده شده، نه توسط مدیریت دولتی. متأسفانه ما همه مشکلات را به گردن عوامل مختلف می‌اندازیم، در حالی که ریشه اصلی آن در ضعف مدیریت بین‌المللی است. تجربه نشان داده است که در بخش دولتی، کارها به نتیجه نمی‌رسد؛ اما اگر بخش خصوصی وارد شود و با هدف اقتصادی و سودآوری فعالیت کند، موفقیت حتمی است.

تهیه کننده مجموعه تلویزیونی «روزهای بی قراری» تصریح کرد: حتی زمانی که برخی شرکت‌های خصوصی در این زمینه اقدام کردند و آثار ایرانی را به بازارهای بین‌المللی بردند، بخش بین‌الملل عملاً مانع فعالیت آن‌ها شد. این در حالی است که آثار من هم‌اکنون در بازارهای خارجی با ارز به فروش می‌رسد و مالکیت کپی‌رایت آن‌ها همچنان متعلق به من است.

وی متذکر شد: با این وجود، مدیران دولتی تمایلی به گشایش این روند ندارند؛ چراکه غالباً به‌عنوان حقوق‌بگیر فعالیت می‌کنند و دغدغه‌ای برای اعتلای سینما ندارند. اگر اختیار کامل با آنان بود، شاید حتی سینما را تعطیل می‌کردند، چه برسد به آنکه برای معرفی و ترویج آن در سطح بین‌المللی برنامه‌ریزی کنند.

شریفی با بیان این مطلب که با این نوع مدیریت، سینما هرگز رونق نخواهد گرفت، اظهار داشت: نمونه بارز این مسئله عملکرد سالیان اخیر بخش بین‌الملل است. به‌عنوان مثال، در جلسه‌ای با حضور مهندس ضرغامی، یکی از مدیران این بخش نسبت به حضور فیلم‌های من در جشنواره‌های خارجی اعتراض کرد و حتی موضوع شکایت را مطرح ساخت. در آن جلسه، مهندس ضرغامی به‌صراحت پاسخ دادند: «شریفی تنها کسی است که آثار ما را به بیرون برده و باید او را تشویق و تقدیر کنیم.» این سخن ایشان هرگز از خاطرم محو نخواهد شد.

او ادامه داد: با این حال، در نهایت تصمیم گرفتم از این مسیر فاصله بگیرم. حتی زمانی که چندین بار از من خواسته شد فیلم تازه‌ای تولید کنم، پاسخ دادم که تا زمان پرداخت بدهی‌ها چنین کاری انجام نخواهم داد. هنوز هم مبلغ یک میلیارد و ششصد میلیون تومان طلب من پرداخت نشده است.

این تهیه کننده با سابقه سینما و تلویزیون همچنین در واکنش به جدا برگزار شدن بخش بین الملل جشنواره فجر بیان کرد: در شرایط کنونی، موضوع برگزاری جداگانه بخش بین‌الملل جشنواره فجر، به نظر من چندان سودمند نیست. این بخش عملاً به جای آنکه یک جشنواره معتبر و حرفه‌ای بین‌المللی باشد، صرفاً به نمایش چند فیلم داخلی و تعداد اندکی فیلم خارجی غالباً از کشورهای اطراف مانند سوریه و .. محدود شده است. چنین رویکردی توسط «بین‌الملل جشنواره فجر» نه تنها کمکی به اعتبار سینمای ایران نمی‌کند، بلکه سطح بین‌المللی جشنواره فجر را نیز تنزل می‌دهد.

وی افزود: حقیقت این است که برای ارتقای جایگاه سینمای ایران در عرصه جهانی باید سرمایه‌گذاری جدی‌تری صورت گیرد. حضور هنرمندان و بازیگران مطرح بین‌المللی در جشنواره‌ها نه‌تنها به اعتبار سینمای ایران می‌افزاید، بلکه باعث جلب توجه رسانه‌های جهانی نیز خواهد شد. متأسفانه تاکنون چنین سیاستی دنبال نشده است و نگاه غالب به سینما همچنان سیاسی و محدود باقی مانده است.

شریفی با اشاره به چالش فقدان قانون کپی رایت و تاثیر آن بر بخش بین الملل جشنواره های کشور تصریح کرد:از سوی دیگر، یکی از دلایل مهمی که شرکت‌های معتبر فیلم‌سازی تمایلی به ارائه آثار خود به جشنواره فجر ندارند، مسئله حقوق مالکیت معنوی و کپی‌رایت است. متأسفانه بارها شاهد بوده‌ایم که فیلم‌های خارجی بدون رعایت حقوق صاحبان آثار، در ایران به نمایش درآمده یا حتی در تلویزیون پخش شده‌اند. طبیعی است که در چنین شرایطی، صاحبان آثار بین‌المللی نگران سوءاستفاده باشند و از همکاری با جشنواره خودداری کنند.

او ادامه داد: این مسئله بارها در جلسات و نشست‌های رسمی، از جمله در شورای عالی سینما، مطرح شده است. شخصاً در این جلسات بارها هشدار دادم که باید برای مسئله کپی‌رایت چاره‌ای اندیشید. چراکه در حال حاضر، بسیاری از شبکه‌های ماهواره‌ای و حتی رسانه‌های معاند، فیلم‌های ما را بدون مجوز پخش می‌کنند و همین مسئله موجب می‌شود مخاطبان ایرانی به سمت آن‌ها جذب شوند.

«امیرحسین شریفی» در پایان این گفت و گو خاطرنشان کرد: متأسفانه ضعف مدیریت و بی‌توجهی به مسائل بنیادی مانند رعایت حقوق مؤلفان و ایجاد زیرساخت‌های حرفه‌ای، موجب شده است که سینمای ایران در عرصه بین‌المللی جایگاه شایسته خود را به دست نیاورد. این در حالی است که من و همکارانم با تمام وجود برای اعتلای سینما تلاش کرده‌ایم و تاکنون ۱۳۴ فیلم تولید کرده‌ام؛ اما همچنان این مشکلات اساسی پابرجاست و مانع پیشرفت واقعی سینمای ایران می‌شود.